جای تعجب نیست که چرا کفپوش لمینت یکی از محبوب ترین و محبوب ترین گزینه ها برای صاحبان خانه است. مقرون به صرفه، مقاوم است و در رنگ‌ها، رنگ‌ها، و جلوه‌های مختلف موجود است که مناسب هر کدام است.

کفپوش لمینیت و لایه زیرین آن

درست مانند فرش، کفپوش لمینت به یک لایه زیرین نیاز دارد تا به ماندگاری آن تا حد امکان کمک کند و پس از چیدمان بهتر عمل کند. بدون لایه زیرین، اتصالات بین تخته ها فشار بیشتری را تجربه می کنند و به همین دلیل خطر ایجاد مشکل در کفپوش شما وجود دارد.

ناگفته نماند که راه رفتن روی آن نیز پر سر و صدا خواهد بود. در حالی که برخی از مدل‌های کف‌های لمینت با زیرسازی داخلی عرضه می‌شوند، اگر این کار را نداشته باشند، ارزش سرمایه‌گذاری را دارد. ممکن است هزینه های اولیه بالاتری را تجربه کنید، اما سال ها به عمر کف شما می افزاید و همچنین به عایق بندی آن کمک می کند و در دراز مدت در هزینه شما صرفه جویی می کند. کدام نوع زیرسازی برای کفپوش لمینت بهتر است؟ نوع زیراندازی که انتخاب می کنید می تواند با توجه به اتاقی که کف در آن نصب می شود تعیین شود. شما می توانید زیراندازی برای کفپوش لمینت در انواع مختلفی از مواد مختلف از فوم اولیه و لاستیک اسفنجی گرفته تا تخته فیبر پیدا کنید. شما می‌خواهید بسته به نیازتان لایه زیرین را انتخاب کنید – برخی می‌توانند به عایق صدا کمک کنند، برخی دیگر به محافظت در برابر رطوبت کمک می‌کنند، و برخی دیگر همچنان به صاف کردن کف‌های زیرین نامنظم کمک می‌کنند.

برای مناطق کم تردد که احتمال رطوبت حداقل است، مانند اتاق خواب مهمان یا فضاهای زیر شیروانی تغییر یافته، ممکن است یک لایه زیرین فوم اولیه برای کفپوش لمینت کافی باشد. از طرف دیگر، اگر یک منطقه پر رفت و آمد است، مانند یک اتاق نشیمن یا آشپزخانه، یک زیرانداز ضخیم تر، یا جایی که به عایق صدا کمک می کند، ممکن است بهترین گزینه باشد.

هم چنین مطالعه کنید:

کفپوش لمینت در مقابل وینیل تفاوت های عمده مزایا و معایب
 تفاوت در چیست؟ چوب سخت مهندسی شده در مقابل کفپوش لمینت
 در نصب پارکت به چه مواردی بایستی توجه کرد